Antes de comezar esta crónica,
o grupo de sendeiristas do Souto do Vello queremos enviar un cariñoso saúdo á
familia de Loli e Suso lamentando a perda dun ser querido. Ánimo!
Continuando coa proposta dos
nosos amigos trasniños, responsables do Camiño dos Faros, a organización do Souto do Vello preparou unha fin de
semana saíndo de Corme para chegar á praia de Arou. Parecía que a climatoloxía
non ía estar de boas connosco, pero ó final só nos molestou un pouco na mañá do
sábado, que non nos permitiu gozar das
espectaculares vistas dunha das zonas máis marabillosas de Galicia como é a
Costa da Morte.
A xornada do sábado comezou
en Corme pasando polo sendeiro da praia de Arnela ata chegar á praia de Osmo,
unha tranquila praia que remata nunha furna, De aí pasamos á praia máis grande
de Corme, a praia da Hermida desde onde se pode ver a illa da Estrela onde
existen restos dun pequeno castro e a antiga ermida de Virxe da Estrela.
Logo comeza a subida ó
mirador do monte da Facha. Dende aí hai unhas espectaculares vistas de toda a
ría que dan paso a unha suave baixada ata a praia de Valarés, unha das máis
coñecidas desa parte da costa. Dende aí e rodeados de branca area cruzamos o
Monte Branco, espectaculares dunas que deron paso ó malecón que nos levou ata
Ponteceso, vila natal de Eduardo Pondal,
autor do poema que se converteu no noso himno.
Tras un tramo pola estrada,
fomos cara ó monte das Pías, praia Urixeira e paseo pola ría para coller a
senda do río Anllóns, que é onde comeza a terceira etapa dos Trasnos. A partir
de aí deixamos de ver o mar porque collemos o Rego dos Muíños. Cambiamos o mar
por un precioso regato que baixa formando pequenas cascadas e recunchos moi
bonitos que animan a parar para escoitar, ulir, reflexionar… Esta senda
levounos ata o castro da Cibdá de Borneiro. Despois da visita obrigada a estas
excavacións continuamos camiño para rematar a xornada no dolmen de Dombate, un
dos monumentos megalíticos máis importantes de Galicia. O autobús levounos a
Laxe para encamiñarnos ó hotel Bahía de Laxe onde nos recibiu o seu dono
Manolo, personaxe imprescindible se queres coñecer ben a Costa da Morte.
Despois de instalados nos cuartos preparámonos para a cea no bar O Gaitieiro.
Alí a algúns case se lles atragoan os riquísimos fideos con ameixas e a
manteigosa carne que nos puxeron ó ritmo das patadas que daban en Milán.
A xornada do domingo foi
simplemente espectacular, con distintas paisaxes ó longo do percorrido que
fixemos cun tempo marabilloso. Sobre as 9 e cuarto da mañá arrincamos da praza
de Laxe e collemos camiño do faro, que é igual ó do Roncudo. Como todos, as
vistas son espectaculares. A carón del hai unha escultura en bronce que se
titula “A Espera”.
Nós non esperamos máis e continuamos camiño pasando pola
Furna da Espuma, onde parece que neva cando o mar está picado, a praia dos Cristais,
característica porque está chea de anaquiños de cristais de cores ben puídos que o mar devolveu.
Seguindo chegamos á praia de Soesto, lugar privilexiado para os amantes do
surf. A continuación, e por unha pasarela, cruzamos a lagoa de Traba. A partir de aquí pasamos por un dos tramos
máis espectaculares da ruta, fomos atravesando por unha gran cantidade de
rochas, furnas e pequenas calas de cantos rodados…grandes penedos de granito
con diversas formas que fan voar a
imaxinación en busca de parecidos. Andando andando chegamos a Camelle, corazón
da Costa da Morte e lugar onde está o museo de Man, un alemán que chegou aquí
hai moitos anos e quixo gozar da beleza desta natureza creando un auténtico
museo ó aire libre que o Prestige case acaba con el e que si acabou con Man.
Collemos á esquerda e o camiño levounos ata Arou, punto final da nosa andaina
de fin de semana. Dende aquí partiremos na próxima etapa para continuar con
este Camiño dos Faros.
Non podemos esquecernos das
nosas acompañantes que fixeron as súas rutas particulares e que gozaron tamén
destas paisaxes á súa maneira.
Para ver as fotos fai clic aquí.
A Carballeira esta leda por as mostras de agarimo que recibiu dos compoñentes do Souto do vello
ResponderEliminarQue maravilla de andaina de cronica e de fotos lendo a cronica e mirando as fotos un volve a camiñar por eses maxicos lugares que nos levan os do Souto do Vello a verdade que foi un fin seman estupendo, magoa polo acontecido o familiar de Loli e Suso unha forte aperta para todos eles, polo demais todo estupendo e con moitas gañas de volver, unha aperta a todos e permitirme que en especial a os que fan posible que visitemos eses e outrs lugares incribles.
ResponderEliminargraciñas andarin de parte dafamilia de loli e suso
ResponderEliminarFalarei en nome do grupo pouco andarín.A verdade é que o pasamos moi ben! Temos unha nova fichaxe' Elena, que nos fixo rir a cachón.Grazas á organización por levarnos.Prometo volver.
ResponderEliminar