Ruta da Broa (A Merca)

 

Nós temos por costume facer unha ruta propia de outono no mes de novembro. Ultimamente adoitamos achegarnos polas terras de Ourense para facela e este ano non ía ser menos. Así que decidimos desprazarnos ata a comarca de Celanova, máis concretamente ós montes de A Merca para facer a chamada Ruta da Broa. 

O día presentábase de auténtico outono, gris e con algunha chuvieira pero con boa temperatura para camiñar. O camiño non defraudou, estaba precioso, con bonitos sendeiros, camiños fondos ou corredoiras ben alfombradas de follas secas de castiñeiros e carballos que agochan as últimas castañas do ano.

A ruta atravesa pequenas aldeas como Fontao, Covas do Río, Entrambosríos, Olás, Oxén... Tamén pasamos pola bonita aldea abandonada de Ponte Ermida, precioso exemplo de arquitectura tradicional totalmente esquecida.

Durante un bo rato camiñamos ó pé do río Arnoia pasando pola chamada Poza do Cholas.

Non tardamos en pasar pola zona de Airiña da Leira onde se atopa un “bambán con vistas”.

Unha boa parte do percorrido coincide co trazado do “Camiño Real” que empregaban os antigos zapateiros de Vilanova dos Infantes para mercar o coiro nas fábricas de curtidos de Allariz.

Ó remate da ruta achegámonos ata A Merca para visitar o conxunto de hórreos, o máis numeroso de Galicia. Lástima que neste momento están cos labores de arranxos e non é recomendable a visita. Si que é chamativa a exposición de fotografías de Manuel Outumuro titulada “Mulleres doutros mundos” e que están expostas en distintos soportes da vila.

O remate non puido ser mellor, xa que nos achegamos ata o Mesón do Labrego onde a organización nos tiña reservada unha tapiña de callos para acompañar a cervexa. Perfecto final para unha andaina típica de outono.

Para ver as fotos fai clic aquí.

Ruta da Broa (A Merca-Ourense)

 

Riaño e Picos de Europa

 

Os anos van pasando e non nos decatamos. Xa van alá 22 anos desde que O Souto do Vello comezou a camiñar e gozar da natureza, e para conmemoralo preparamos unha saída espectacular polas terras de Riaño e Picos de Europa.

Durante cinco días puidemos comprobar a beleza de varias rutas con distinta dificultade e adaptadas a cada un dos grupos que formamos, así como percorrer a senda do río Cares, unha das máis espectaculares de Picos de Europa.

O sábado 19 subimos ó autobús, moi ben gobernado por David, ás 7 da mañá, para poñer rumbo cara á localidade de Argovejo, no concello de Crémenes provincia de León, coa intención de facer a preciosa ruta da foz e faiedo de “La Escalera”. Neste tempo de outono prometía unha experiencia fantástica, pero ó chegar levamos unha desagradable sorpresa ó comprobar que había unha batida de xabarís pola zona e non puidemos facer a ruta.

Despois de comer os bocatas e un pouco abatidos fixemos unha pequena ruta correspondente ó Camiño Lebaniego dende Crémenes ata Las Salas. Alí recolleunos o autobús para continuar viaxe ata Riaño e hospedarnos no hotel Presa.

Ó día seguinte como as condicións meteorolóxicas non axudaban, en concreto brétema en altura, decidimos cambiar a ruta programada ata Piedras Pintas, xa que podería ser perigoso, pola non menos espectacular subida ó mítico Yordas.

Esta ruta xa fora feita hai anos polo grupo e non se puidera aproveitar xa que nos colleu unha densa brétema que nos impediu gozar das vistas. Desta volta foi distinto e fíxose unha subida espectacular e unha baixada non menos bonita. Lástima non poder facela máis amodo xa que tiñamos que baixar rápido para tentar chegar á saída do barco polo encoro. Non chegamos a tempo e polo tanto perdemos a viaxe e o disfrute da baixada. Con todo, creo que foi unha bonita experiencia onde un gran grupo fixo cume e quedou gravado na memoria.

Para o luns estaba programada a famosa ruta polo Cares. Despois do almorzo collemos o autobús ata a localidade de Posada de Valdeón. Alí fixemos dous grupos, uns comezaron a ruta desde aí e outros trasladáronse en taxis ata Caín para reunirnos todos en Poncebos.

A Ruta do Cares é un dos itinerarios de montaña máis populares do Parque Nacional dos Picos de Europa. Discorre por unha gorxa de gran altura que segue o cauce do río Cares. O sendeiro está escavado en rocha, con algúns túneles, é estreito e cunha superficie de pedras soltas de diferentes tamaños.

É unha ruta espectacular.

A volta a Riaño fíxose un pouco pesada debido á multitude de obras que había na estrada. Aínda así tivemos tempo de dar un paseo pola bonita localidade de Potes.

Por fin o martes decidimos facer o ascenso ó Piedras Pintas por parte do grupo de elite e os demais fixeron a ruta do pico Loto.

Dende a aldea de Las Salas saíron os andaríns que pasaron por un bonito bosque de faias ata as pradeiras de montaña. Cunha esixente subida chegaron ó alto para facer un pequeno cresteo ata chegar ó cume principal. Houbo que salvar unha pequena trepada e un paso aéreo que se fixo sen moita dificultade.

O outro grupo saíu dende Horcadas, e por unha non menos esixente subida, chegaron ó Puerto Horcadas, pasando polas Peñas del Diablo e facer cume no Loto ou Hato como tamén se denomina, dende onde se divisa a imponente silueta do Peñas Pintas e mais do Yordas xa coñecido.

Aproveitando o bo tempo, algúns fixeron a subida ó outro pico tamén denominado Loto. Logo todos xuntos fixeron o descenso seguindo o regato Horcadas ata o lugar de inicio.

O mércores, último día da nosa estancia pola zona, estaba destinado para facer a subida ó Gilbo, o chamado Cervino leonés. Trátase dunha ruta moi montañeira e típica dos que visitan a localidade de Riaño. Aínda que non é unha ruta moi longa nin de elevada altitude, obriga a unha subida na que hai que botar as mans e conta cun paso aéreo que non é apto para todas as persoas.

A maioría fai a ruta dende Riaño, nós achegámonos ata Horcadas e fixemos a subida por outro lado. Despois de acadar o cume unha representación dos asistentes, fixemos a baixada polo mesmo sitio e baixando por un precioso faiedo puxemos rumbo cara a Riaño por unha pista que bordea o encoro.

Aí rematou a experiencia que deixou un gran sabor de boca en todos os andaríns.

Non debemos esquecernos do chamado “Grupo Alternativo” que tivo a súa particular experiencia.

“O domingo 20 pola mañá demos un paseo dende Riaño ata La Vieja del Monte. Visitamos o museo etnográfico de Riaño e pola tarde demos o paseo no catamarán polos fiordos leoneses. Con moita pena de que non chegara a tempo o resto do grupo. O luns 21 unímonos ao grupo no paseo polo Cares. O martes 22 dirixímonos a Argovejo onde un grupo fixo o bonito sendeiro do “Hayedo”. Posteriormente visitamos o museo etnográfico "Los telares de Toño" rematando cunha rica comida en Casa Pepín no propio Argovejo.

O mércores 23, contando só coa mañá aproveitamos para visitar o bambán de Riaño. Logo gran parte do grupo fomos coñecer a ermida da Nosa Señora do Rosario. Como remate deste día dirixímonos a coñecer o banco máis grande de León, situado en Burón, moi perto de Riaño. Queremos dar as grazas á orghanisasión polos detalles que tendes con nós. E nesta ocasión a David como conductor do bus. Superamables.”

 

Como remate, desde a organización queremos agradecer a todos e todas a boa disposición que contribuíu a que a experiencia fose moi positiva. En especial agradecemos una vez máis a inestimable colaboración de Carlos Garrido, que sen el non sería posible levar a cabo tan esixente plan.

Salientamos tamén e agradecemos o traballo de Merce a cargo do grupo alternativo. Por último agradecemos o labor de David ó volante do autobús e como un compañeiro máis de viaxe.

Despois do éxito desta saída haberá que ir pensando na próxima.

Aquí deixamos a reportaxe fotográfica:

Riaño 24 sábado

Riaño 24 domingo

Riaño 24 luns

Riaño 24 martes

Riaño 24 mércores

Riaño 24 grupo alternativo

Riaño e Picos de Europa

 

Montaria (Serra d'Arga)

 

Unha vez máis eliximos o noso querido país veciño, Portugal, para comezar a nova tempada de andainas. Será a vixésimo terceira xa. Unha tempada que pode ser espectacular xa que moi pronto temos a saída a Riaño onde nos agardan as súas marabillosas montañas.

Para ir preparándonos achegámonos ata a Serra d’Arga e o día 6 de outubro faremos a subida ó noso Galiñeiro.

Cunha certa incerteza polo estado dos sendeiros debido á vaga de incendios que asolaron estes días case todo Portugal, dirixímonos ata a localidade de Montaria, no concello de Viana do Castelo.

Comezamos o percorrido ó pé da igrexa de San Lourenzo, pasando por un calvario e unha fonte. A partir de aí, o noso obxectivo é o río Áncora que, nacendo na Serra d’Arga, consegue formar unhas paisaxes fermosas baixando por veces tranquilo e outras un pouco máis precipitado formando pequenas fervenzas e pozas moi apetecibles. Neste momento non leva moita auga, pero pódese adiviñar a súa forza e beleza noutros momentos. Tivemos que cruzar o río por uns penedos que, grazas a que non leva moita auga, puidemos facelo sen dificultade.

Durante a ruta tamén puidemos gozar da presenza de diversos muíños, algúns deles ben restaurados, como os de Espantar ou os da Costa.

Como non podía ser doutro xeito nunha ruta por Portugal, pasamos por varias capelas como a de San Mamede ou San Brás.

A comida fixémola nun espectacular parque, que ben o poderiamos chamar souto, pola cantidade de castiñeiros que estaban cheos de ourizos xa regañando e soltando unhas fermosas castañas que foron a ledicia de moitos dos andaríns.

Despois do tempo de relax, xa nos quedaba moi pouco. Acompañamos a unha bonita levada que nos levou case ata Montaria de novo. Alí agardaba unha refrescante cervexa antes de coller o autobús, ben dirixido polo amigo Rubén, que nos devolveu a Vigo.

Para ver as fotos fai clic aquí.

Montaria (Serra d’Arga)

 

Fin da 22ª tempada: A Carixa

 

O pasado domingo, 16 de xuño, demos por rematada a vixésimo segunda tempada cunha bonita ruta por terras de Silleda, na Comarca do Deza. Unha ruta que combina perfectamente cultura e natureza e con gran valor paisaxístico. Partindo da Área Recreativa da Carixa puidemos visitar o Ponte do Demo e mais o mosteiro medieval de San Lourenzo de Carboeiro. Camiñando á beira do río Toxa gozamos das vistas da fervenza do mesmo nome dende o alto e a nivel. A fervenza do río Toxa está considerada unha das máis grandes de Galicia enmarcada nun espazo incluído na Rede Natura 2000 e considerado un ben LIC (Lugar de Importancia Comunitaria). Ó longo do noso percorrido pasamos por preciosos bosques atlánticos con gran variedade de árbores e vexetación de ribeira.

O mosteiro de San Lourenzo de Carboeiro é un antigo mosteiro benedictino cunha igrexa románica das máis destacadas de Galicia que ben paga a pena unha visita con calma.

A Ponte do Demo, moi preto do mosteiro e de grande importancia porque era a única maneira de comunicar o mosteiro con Silleda e Vila de Cruces, ten unha lenda referente ó Demo como o seu nome indica. O Demo encargouse de amañar a ponte a cambio de quedarse coas almas da xente que o cruzase o día que rematara, pero unha argucia do monxe fixo que ninguén a cruzase nese día.

Rematamos de novo na Área Recreativa da Carixa para compartir un xantar campestre despois do baño. O malo foi que o tempo non axudou e a piscina estaba baleira, só un valente se bañou no río. Pero as mesas estaban cheas de riquísimas viandas e demos boa conta delas. De sobremesa non faltaron as rosquillas Ancla agasallo do noso amigo Kico.

Como remate non podía faltar a actuación dos Soutiños que viñan de actuar no afamado programa Luar da TVG.

Despedímonos dunha boa tempada e xa comezamos a preparar a seguinte onde teremos como prato forte a saída a Riaño no mes de outubro. Bo verán!!

Para ver as fotos fai clic aquí.