Os andaríns e andarinas do "Souto do Vello" deséxanvos unhas BOAS FESTAS e un NATURAL e ventureiro ANINOVO.
Nadal 2018
21 dic 2018
11 dic 2018
Serra d'Arga (Boucinha - S. João d'Arga)
Para rematar o
ano, a organización do Souto do Vello levounos
ata o veciño Portugal para facer unha das preciosas rutas que se poden
facer pola Serra d’Arga. É unha serra de orixe granítica situada a moi poucos
quilómetros de Caminha. Cunha altitude de 825 m. permite contemplar unha ampla
panorámica que vai dende Viana do Castelo ata as localidades galegas como A
Guarda, Tui… pasando por Caminha, Vila Praia de Âncora…
Iniciamos a ruta
na fregesía de Dem, na pequena aldea de Boucinha. Dende aí xa comezamos unha
prolongada subida, en parte por unha bonita calzada empedrada, para chegar ao
vértice xeodésido de Pedra Alçada. Alí, dende a torre de vixilancia, paramos a
contemplar a ampla panorámica da que falabamos, a pesar da néboa que nos
acompañou por momentos.
Continuamos cun
suave e precioso descenso que nos levou ata o mosteiro de S. João d’Arga, onde
se atopa unha capela, a capela de S. João, sede dunha romaría que se celebra
todos os anos na honra de S. João Baptista. A pesar de descoñecerse a data da
súa fundación, crese que foi alá polo século XIII polas súas características da
arquitectura románica.
Aproveitamos os
arredores do mosteiro e o soliño do momento para tomar o refrixerio.
Continuamos cun pequeno descenso ata a ponte que cruza o río Ribeiro. De aí
subimos ata a localidade de S. João D’Arga. Ó saír da aldea xa se adiviña de
novo Boucinha, a onde chegamos para tomar unha cervexiña no bar Sobreiro. Preto
de alí nos agardaba o autobús para a volta a Vigo e despedir así as andainas este ano 2018.
Para ver as fotos fai clic aquí.
22 nov 2018
Ruta de Moreiras (Concello de Toén)
A Asociación de Veciños de Moreiras, unha localidade do
concello de Toén en Ourense, organiza unha andaina para dar a coñecer os montes
da súa zona e marcaron un sendeiro, o PRG-186. A organización do Souto do Vello
aproveitándose deste excelente traballo levounos ata alí para facer esta bonita
ruta.
O día estivo fantástico e axudou a camiñar con gusto.
Comezamos no centro de Moreiras e logo dun paseo polas bonitas rúas interiores
chegamos ao alto onde se atopa a igrexa. Unha igrexa do s. XVIII con fachada barroca
rematada por dúas torres desiguais.
A partir de aí comeza unha ruta na que podemos salientar
os seus valores medioambientais cunhas zonas de bosque onde sobresae a
cantidade de sobreiras, algúns exemplares impresionantes, das que aproveitan a
cortiza. Sen esquecernos da presenza de érbedos (albedro, madroño..), aínda
puidemos aproveitarnos dos seus froitos. Pero tamán atopamos castiñeiros,
carballos, freixos, piñeiros...
Tamén é unha ruta chea de formacións rochosas
espectaculares como o Miradoiro Natural e Cova do Cima da Granxa, o Penedo
Fendido...etc.
Como valores arquitectónicos, ademais da igrexa e casco
antigo de Moreiras, atopámonos coa ermida das Angustias, onde paramos a tomar
un tentempé, unha fonte medieval, algún pombal...Sen esquecernos dos restos
castrexos de Coto Louredo, dende onde hai unhas vistas marabillosas sobre o río
Miño e a entrada a Ourense.
Chegamos a comer á área recreativa de Trellerma onde os
veciños moi amablemente nos abriron o bar para poder tomar unhas cervexiñas e
uns cafés e coller pulo para facer o remate da andaina ata Moreiras, onde xa
nos agardaba o autobús para coller camiño de volta a Vigo.
Para ver as fotos fai clic aquí.
31 oct 2018
Camiño do mar (II): Xove - Viveiro
Alá polo mes de
maio trasladámonos ata Ribadeo para comezar o Camiño do Norte ou Camiño da
Costa coa intención de continuar co noso obxectivo de percorrer a costa galega.
Despois de realizar as dúas primeiras etapas, esta fin de semana demos conta
das dúas seguintes, dende o concello de Cervo ata o de Vicedo. A organización
tivo problemas de comunicación co encargado do tempo e tocounos unha fin de
semana propia de outono-inverno onde tivemos de todo: sol, chuvia, vento,
sarabia, tronos... así que non nos podemos queixar.
Despois da longa
viaxe en autobús chegamos a San Cibrao, concello de Cervo. Tomamos un cafeliño
para entrar en calor e comezamos a andar no portiño de Morás. Como dixemos
antes pasamos por todas as situacións climatolóxicas, e cando nos tocou sol
puidemos gozar coas paisaxes típicas da zona. Rematamos na praia do Esteiro onde
nos agardaba o autobús para levarnos ata Burela, ó hotel Nordés, onde quedamos
aloxados. Por certo un hotel recomendable, boas instalacións e trato moi amable.
Alí degustamos unha boa cea e logo de atrasar o reloxo fomos durmir. O domingo
despois do almorzo, e como estaba bastante mal tempo, achegámonos xa ata
Viveiro onde comezamos a segunda andaina. Fixemos un percorrido polas rúa desta
bonita vila e seguimos pola excelente praia de Covas. De alí xa comezamos a
subir para acadar o famoso Fociño do Porco. 
Para ver as fotos fai clic aquí.
13 oct 2018
18 sept 2018
Fragas e corgas do Gorgua (Padrenda)
Comezamos a 17ª tempada
de andainas con gana de coñecer novas rutas, gozar das impresionantes paisaxes
que temos pola nosa terra e de boa compañía para botar unhas risas.
Nesta primeira saída
achegámonos ata un concello pouco coñecido como é o de Padrenda, na provincia
de Ourense, situado entre as terras de Celanova e Portugal.
Puxémonos a andar na localidade
de Freáns e xa nos metemos á beira do río Gorgua atravesando bosques cheos de
carballos, castiñeiros, acivros, abeleiras, etc. Pouco máis adiante deixamos o
río para comezar unha prolongada subida pasando por pequenas parroquias ata
chegar a un outeiro cunha capela dende onde puidemos gozar dunhas espléndidas
vistas. Aí fixemos unha pequena parada para repoñer forzas.
Continuamos ruta ata
chegar a San Xoán de Monte Redondo, unha
das sete parroquias que conforman o municipio de Padrenda.
O camiño levounos logo
ata un miradoiro con banco, como vén sendo habitual. Logo de subir unhas poucas
escaleiras, contemplamos a paisaxe e atopámonos cun cartel que lembraba o
último exemplar de oso que se paseou por eses lares.
Cando chegas ó alto
comezas a baixar, e iso foi o que fixemos. Unha baixada chea de castiñeiros
centenarios e acivros vizosos levounos de novo ata o río. Aproveitamos que
había unha pequena zona de lecer con mesas para xantar escoitando o rumor da
auga que convidaba a moquear un chisco. Pero había que continuar camiño e
fixemos unha das partes máis bonitas da ruta, pasando por un bosque de conto. O
río, neste momento con escaso caudal, baixa formando pequenos saltos de auga
coñecidos como as corgas do Gorgua.
Cun moi bo sabor de boca
chegamos de novo ó punto de partida. Desta vez a organización permitiunos facer
unha pequena parada en Cortegada para apagar a sede. Un detalle que todos
agradecemos. Logo volta cara a Vigo onde xa nos anunciaron a vindeira saída de
fin de semana de outubro que se antolla fantástica.
Para ver as fotos fai clic aquí.
Para ver as fotos fai clic aquí.
4 ago 2018
Nova tempada 2018-19
Andaríns e andarinas do Souto do Vello!!
Comezaremos o vindeiro 16 de setembro, ide reservando a data. Atentos ao cartel!!
Mentres tanto podedes seguir adestrando para chegar preparados á primeira andaina.
Saúdos e forza!
19 jun 2018
Sta. Uxía - Aguiño
Rematamos unha tempada máis e,
como non, tiña que ser con festa rachada. A organización preparounos unha fin
de festa espectacular no lugar de Chazo en Cabo de Cruz (Boiro) pero antes
había que cumprir co “preceuto” e facer unha pequena camiñada. Para iso
levounos ata Sta. Uxía de Riveira. Dende o porto comezamos un paseo pola beira
do mar ata a praia do Vilar, pasando por todas as pequenas praíñas que atopamos
polo camiño, sen deixar de ver á nosa esquerda a illa de Sálvora e de fronte
Corrubedo. Chegamos a Aguiño entrando pola súa impresionante praia e pasando
logo ó pé dos restaurantes que preparan o mellor polbo do mundo (con permiso do
Carballiño).
Pasada a bonita vila de Aguiño atopámonos cos restos do porto
fenicio da Covasa, que máis tarde sería restaurado polos cataláns para descarga
da salazón dunha fábrica que tiñan na illa de Sálvora. Despois desta xoia vimos
o lavadoiro da Penisqueira, curioso lavadoiro preto do mar aproveitando unha
das poucas minas de auga doce que había pola zona. Seguimos por Punta Couso, un
lugar moi bonito, para chegar á praia do Vilar
Cos pés pedindo uns minutos
de descanso e o estómago acusando a fame sabendo o que nos esperaba, collemos o autobús e en media hora estabamos
no Chazo, onde unha cuadrilla de valentes e desinteresados membros do grupo nos
tiñan preparado mesa e mantel para degustar unha suculenta mexilloada, agasallo
do amigo Óscar, e o mellor churrasco do mundo preparado por Ubaldo. Nin que
dicir ten que para sobremesa tiñamos as familiares rosquillas e roscón de Ancla,
agasallo do compañeiro Kico. Todo isto regado con Amandi e Barrantes a escoller.
O que diciamos ó principo...unha festa rachada; xa que a continuación Os
Soutiños, acompañados doutros excepcionais músicos, amenizaron a sobremesa ata
a hora de marchar. Algúns non deixaron de dar un refrescante baño nas bonitas
praias da Retorta e da Ladeira.
Queremos agradecer a todas
aquelas persoas que colaboraron (poñendo mesas, lavando leitugas, cocendo
mexillóns...) e como non, tanto a Óscar e Kico polos mexillóns e rosquillas
achegadas.
Botáronse de menos algúns dos
habituais e esperamos que pronto poidan estar con nós. Agora a descansar, a
tomar o sol e non deixar de adestrar para a primeira andaina que xa está a
preparar a organización. Bo verán!
Para ver as fotos fai clic aquí.
24 may 2018
Camiño do mar 1 (Ribadeo -Foz)
Segundo informacións recollidas de varias fontes, o Camiño do Norte ou
Camiño da Costa que leva os peregrinos a Santiago, percorre a costa cantábrica
ata Ribadeo e logo continúa polo interior. Algúns historiadores descubriron que
este Camiño tiña outra variante. Desde Ribadeo e continuando pola costa,
chegaba ata Santo Andrés de Teixido e logo baixaba ata Ferrol para continuar
polo Camiño Inglés. Esta variante é a que chaman “Camiño do Mar”.
O Souto do Vello, despois de facer o Camiño dos Faros, pretende completar a
costa galega polo que aproveita esta ruta para continuar co seu obxectivo.
Así que na fin de semana do 19 e 20 de maio comezamos este segundo asalto
facendo as dúas primeiras etapas, dende Ribadeo ata Cangas de Foz.
Esta ruta vainos levando por camiños preto do mar descubríndonos
marabillosas paisaxes con grandes e bonitas praias de augas transparentes,
acantilados, formas rochosas caprichosas, espazos naturais de grande valor
medioambiental, aldeas e portos pesqueiros de grande tradición, patrimonio
histórico, etc.
Entre outros lugares de interese cabe salientar Ribadeo, coas súas “casonas
indianas”, a Torre dos Moreno, o mercado de abastos...Pasamos pola Illa Pancha,
o porto de Rinlo, praias coma as dos Xuncos, dos Castros, e a máis espectacular
das Catedrais. Antes de chegar a Foz pasamos pola gran praia de Barreiros.
Rematada a primeira
etapa, collemos o autobús para facer unha visita á Basílica de San Martiño de
Mondoñedo, considerada como a catedral máis antiga de España. Pola súa riqueza arquitectónica,
escultórica e pictórica foi declarada Ben de Interese Cultural no 1931.
Despois de escoitar unha charla moi
interesante collemos o autobús para achegarnos ata Ribadeo e aloxarnos no hotel
Voar. Cea e a descansar para afrontar a segunda etapa.
O domingo saímos de Foz
para chegar ata Cangas de Foz. A paisaxe é moi parecida á do día anterior,
salientando a praia da Pampillosa, o castro de Fazouro. É moi chamativo o
número de restos castrexos que hai ó longo desta costa, para chegar ata a igrexa
parroquial de Cangas onde se atopa unha moreira negra que figura no rexistro de
árbores senlleiras e Galicia. Á sombra desta moreira tomamos un refrixerio para
despois coller o autobús e volver a Vigo satisfeitos. O comezo deste camiño déixanos un
bo sabor de boca desexando continuar coa teima de percorrer a nosa costa.
Pero para bo sabor de boca o que nos deixou unha amiga de Bacelos que tivo o gran detalle de agasallarnos cunha caixa de bombóns que nos repartiron no autobús. Dende aquí queremos enviar unha forte aperta de parte dos andaríns do Souto do Vello.
Para ver máis fotos fai clic aquí.
14 may 2018
25 abr 2018
Ruta dos Bosques Máxicos (Castro Caldelas)
Con todo a ruta non decepcionou porque se trata dun
sendeiro que pasa por soutos, carballeiras, aldeas, ríos, antigos mosteiros,
igrexas... que conforman o que chaman “Ruta dos Bosques Máxicos de Castro
Caldelas”.
Ten forma de oito con dous bucles, un de 16 km e outro de
5. Saímos da Praza do Prado de Castro Caldelas para facer a parte máis
longa. O primeiro que atopamos cando nos metemos no monte, é o impresionante
Souto de Poboeiros, precioso bosque de centenarias árbores autóctonas,
castiñeiros e carballos basicamente. Pasamos pola igrexa de Santa Tegra de
Abeleda que data do século XVIII. No seu interior ten unha imaxe da Virxe da
Luz á que honran en agosto cunha gran romaría onde fan a Danza das Cocas, de
orixe ancestral, na que oito Danzantes e unha parella de xigantes, as Cocas,
bailan ó son das gaitas (coma nós cos Soutiños). Logo pasamos por un monumento
medieval relevante como é o mosterio de San Paio de Abeleda, un dos máis
importantes da Ribeira Sacra no seu tempo. Tamén cabe salientar o
paso polas aldeíñas como Poboeiros, Soutelo e O Couto. Despois do mosteiro
demos volta cara a vila subindo de novo polo Souto de Poboeiros pero por outro
sendeiro. Ó pé desta fermosa vila como é Castro Caldelas demos conta das
viandas que levabamos preparadas para coller forza e afrontar o segundo bucle,
xa máis curto pero non menos fermoso.
A maior parte do camiño vai pola ribeira do río Edo, cos
seus muíños e pontellas, chegando ata o
mosteiro de San Xoán de Camba. Na súa igrexa apareceron moedas de Constantino O
Grande (Século IV).
Nun instantiño chegamos a Castro Caldelas, remate da
ruta, entrando polo alto da vila o que dá unha visión fantástica do castelo que
a domina e que dá idea da importancia desta localidade no seu tempo.
E como non, tivemos tempo para repoñer forzas cunha
birriña e facer algunha compra da famosa bica.
Para ver as fotos fai clic aquí.
29 mar 2018
Porto Ribeiro - Penedo do Lagarto (Lamas de Mouro)
O Souto do Vello comezou esta Semana Santa co seu viacrucis
particular, e anual, visitando o noso Santuario do Bacallao en Castro Laboreiro.
Pero antes de dar conta do menú degustación había que facer sitio, por iso paramos
en Porto Ribeiro, na serra da Peneda, onde comezamos unha pequena andaina por
eses montes tan bonitos. Pronto descubrimos por que se chama Serra da Peneda.
Cando levantas a cabeza sénteste ridículo observando os penedos que te rodean. Pero
desta volta houbo outra sorpresa!! Agardando por nós estaba un gran manto branco
que facía aínda máis bonito o lugar. Vaia nevada!! Ben abrigados e pampos pola
paisaxe comezamos a subida cara os miradoiros do Alto do Marco e da Frincha.
Frincha significa “Abertura estreita, fenda, fisga, greta… e iso era o que
había entre dous grandes penedos ós que non puidemos subir polo perigo a
esvarar (si que subiron algunhas fracas figuras cando fomos preparar a ruta, como poderedes apreciar ó final da reportaxe de fotos). Pasando logo por un precioso bosque de faias chegamos ó Chan da
Matanza. De aí comezamos a baixar en busca do penedo do Lagarto. Houbo quen
pensou que non estaría polo frío que ía e por iso non o buscou como é debido.
Outros si que o atoparon como se pode apreciar nas fotos. El estaba alí porque
nesa zona xa non había neve. Tamén vimos a botella de viño que estaba a
arrefriar. 
O sendeiro levounos despois ata as Almiñas da Portela do Lagarto e
collemos o camino que unía antigamente Lamas de Mouro coa Peneda. Á beira do
río Mouro fomos achegándonos ata o autobús. Cambio de roupa e camiño a Castro
Laboreiro. O amigo Fernando e os seus “funcionarios” xa nos tiñan as mesas
preparadas para comezar coa degustación.
O bacallao non estaba moi salgado e non tirou moito polo tinto, pero o cabrito
foi o mellor que levamos probado (segundo dicían algúns). Logo das sobremesas e
cafés, tocou baile amenizado como sempre polo afamado e exclusivo grupo dos
Soutiños. Un ano máis cumprimos con noso ritual. E que sigan moitos. Botamos en
falta á nosa amiga Estrella á que lle enviamos unha aperta e o desexo de que se
recupere moi pronto.
Para ver as fotos fai clic aquí.
11 mar 2018
Homenaxe merecida
(Foto de Carlos Carrera)
O Club Peña Trevinca Montañeiros de Galicia rendeulle unha merecidísima homenaxe ó noso Bacelos, "Recoñecemento polo labor prestado ao club: José Bacelos", tal como figura no pé de foto publicada no blog do Club.
O pasado sábado, 3 de marzo, celebraron a Cea-Baile Homenaxe ao Socio no hotel Coia. No transcurso da mesma, o presidente Carlos Garrido, fíxolle entrega dun precioso obsequio en agradecemento das diversas colaboracións que ten tido co Club Peña Trevinca.
Fai clic na foto para acceder á publicación do seu blog.
27 feb 2018
Circular por Celeiros (Chandrexa de Queixa)
"As bruxas de Vozqueimado
deixan as vasoiras fóra,
para tomar enmeigado
ao que camiña a deshora.
Lobo na sombra enfoulado
que cando aos vultos ouveas
pos o silencio esgazado,
feito farrapos de tea."
Así reza o poema que escribiu V. Paz
Andrade dedicado ás bruxas que dis que había na localidade de Vozqueimado, en
Chandrexa de Queixa.
Pois alá fomos os andaríns do Souto do Vello
para comprobalo. Efectivamente alí estaban as vasoiras, pero como nós non
camiñamos a deshora non fomos enmeigados. Quizás algo enmeigados quedamos
despois de comer o cocido, e demais viandas, que nos puxo Gerardo cando
rematamos a nosa andaina.
Moi cedo saímos de Vigo cara ó concello de
Chandrexa de Queixa, o domingo fresco pero soleado, para facer unha pequena
ruta que nos levaría por varias localidades do concello. Pasamos por
Vozqueimado, como dixemos antes; de aí fomos ata Casteligo, onde puidemos
contemplar a súa igrexa parroquial, así como a rectoral e demais casas que
están abandonadas. Seguindo polo regato de Casteligo, achegámonos ata a súa
bonita fervenza. Despois de recrearnos escoitando as cantarinas augas, fixemos
unha pequena subida que nos levou ata Parafita, co seu cruceiro e igrexa
dedicada a S. Bartolomeu. Xa de regreso a Chandrexa imos por unhas bonitas
pistas contemplando ó lonxe o encoro, que esta vez si, ten auga.
Xa na vila, Gerardo agardábanos co seu “lixeiro” menú (callos, fabada, cocido, carne asada...e sobremesas) do que demos boa conta “sen miseria”, como di un amigo. E como non, despois deste suculento xantar non podía faltar a actuación dos mundialmente renomeados “Os Soutiños”, que como sempre non defraudaron.
Entre peza e peza a nosa amiga Ángeles, en nome de todos e todas, fíxolle entrega dun precioso agasallo ó noso querido guía, para agradecerlle o seu traballo para que este grupo veña gozando de xornadas tan bonitas coma esta. Moitas grazas Pepiño!!
Para ver as fotos fai clic aquí ...tamén poderás ver as fotos do día que fomos preparar a ruta e había bastante neve 😉
30 ene 2018
Sendeiro polo concello de Cerdedo
Ano novo, andaina nova…xa van alá os turróns e o cava das
festas do Nadal cando o Souto do Vello se bota a andar. Aínda que non debemos
esquecer que os máis valentes xa baixaron os turróns, tanto o día 25 como o primeiro
de ano, polos arredores de Matamá.
E para comezar o ano fomos percorrer as terras do
concello de Cerdedo, en parte polo Roteiro
Frai Martín Sarmiento. Como sempre acontece cando o
noso guía pon os cinco sentidos, o tempo foi marabilloso para poder gozar dun
día de monte. Polos camiños puidemos comprobar a cantidade de auga que leva
caído nos últimos días…pero xa se sabe, estamos no inverno!
O sendeiro elixido conta con
todos os compoñentes para gozar: calzadas medievais, ermidas dos séculos XVI e
XVIII, pontes, aldeas con construcións impresionantes aínda que abandonadas na
súa maioría...sen esquecernos da natureza, xa que pasamos por soutos,
carballeiras con carballos centenarios, fragas,... e moi boas vistas.
A última parte do sendeiro, no
sentido no que o fixemos nós, é un precioso paseo ó pé do río Seixo pasando por
unha chea de muíños que deberían ser recuperados.
Tamén temos que dicir que o
sendeiro está un pouco abandonado no que respecta ás marcas e ós carteis
explicativos, totalmente descoloridos e ilexibles. É unha mágoa que non se bote
man del xa que é un sendeiro moi bonito.
Xa nos foron adiantando os
plans para os vindeiros meses e a cousa promete. Para abrir boca en febreiro
teremos o cocido en Casa Gerardo en Chandrexa de Queixa...mimadriña!
Para ver as fotos fai clic aquí.
8 ene 2018
Sendeiro polo concello de Cerdedo (Pontevedra)
A organización pídenos que vos digamos que os camiños deste sendeiro están como deben estar no inverno, é dicir, con auga. Para que tomedes nota!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)