Cada vez que cambiamos de ano facemos unha
chea de propósitos que moitas veces non levamos a cabo. Os andaríns do Souto do
Vello, neste ano 2015, fixemos un propósito moi ambicioso que consiste en
percorrer o Sendeiro das Greas, nada máis e nada menos que 247 km aproximadamente, e
que estamos seguros que non imos fallar.
O GR58, chamado Sendeiro das Greas, é o máis
longo dos sendeiros de Gran Percorrido en Galicia que pasa por todos os
municipios da Mancomunidade da Área Intermunicipal de Vigo. O nome de Greas fai
referencia á cantidade de cabalos que podemos atopar nos montes polos que pasa
(grea=conxunto de animais e catro patas
que viven xuntos, especialmente cabalos). A riqueza e diversificación das
paisaxes é o que mellor define a este sendeiro, pasando por zonas forestais,
zonas baixas de paisaxe agraria ata tramos con vistas marítimas da Ría de Vigo.
Sen esquecernos do patrimonio arquitectónico e etnográfico, así como os restos
arqueolóxicos do neolítico. Pouco a pouco iremos debullando cada un destes
apartados segundo vaiamos facendo as distintas etapas que nos teñen preparadas.
Para comezar, o pasado domingo, fixemos o
tramo de Soutomaior a Fornelos de Montes. Un percorrido de gran beleza
paisaxística de media montaña e de ribeira que puidemos gozar cun tempo
realmente marabilloso.
Saímos da parte baixa do castelo de
Soutomaior. Logo dunha pequena baixada cruzamos pola ponte medieval de Comboa, que atravesa o río Verduxo para logo volver
cruzar pola ponte colgante, toda unha aventura... Continuamos ata o lugar de
Carballa, unha aldea situada na aba do monte e chea de socalcos que conforman
un precioso tapiz que remata nas ribeiras dos ríos Verduxo e Oitavén. A dura
subidiña levounos ata un lugar onde puidemos contemplar o canón do río Oitavén,
espazo fluvial único pola súa riqueza natural en especies de flora e fauna.
O percorrido continúa na parte alta do camiño
por un sendeiro empedrado que nos leva ao lugar de Alén de Arriba e despois á
parroquia de San Adrián de Calvos. Alí puxemos en práctica o experimento de
“comer sen fame” e que resultou moi satisfactorio, xa que despois de facer a
enquisa correspondente puidemos comprobar como a maioría levaba a metade do
bocadillo sen comer e andaba máis lixeiro (aforramos e gañamos en saúde!).
Pouco despois de comer chegamos ao Monte da
Cidade, o punto máis interesante desta etapa. Alí hai unhas ruínas dun poboado
formado por pequenas casas de pedra cubertas de vexetación e un antigo
acueducto, todo rodeado dun espléndido bosque de carballos que deitaron as
follas no chan formando unha alfombra pola que dá gusto pisar.
Cruzamos o río Barragán, pasamos ao lugar de
Oitavén e subimos por un monte desde onde se pode contemplar o encoro de Eiras.
Continuando pola pista forestal chegamos ao centro de Fornelos de Montes. De aí
continuamos ata a praia fluvial no río Oitavén onde rematamos esta primeira
etapa degustando unhas riquísimas rosquillas da confitería ANCLA de Ponteareas,
agasallo do noso amigo Kiko.
Volta para Matamá para marcar cun X a primeira
das etapas deste GR que pensamos rematar onde comezamos.
Para ver máis fotos fai clic aquí.
Non sei si seria o sol ou as rosquillas con ..... pero o narrador da cronica ai que quitarlle o chapeu polo inspirado que estaba o facer a cronica e agradecer a KiKo as roscas que estaban ben boas e maximo despois do esperimento da orjanisasión de facernos comer despois de almorzar a min personalmente me gustou que aforrei bocata e andiven mellor pero si non son as rosquillas non sei que comeria bueno aparte disto o dia e a ruta preciosa un pouco corta iso si pero pasamolo moi ben.
ResponderEliminarTes moita rason andarin o dia estuvo moi ben e o do bocata tamen a estes da orjanisasión se lle ocurre cada cousa que pa que...pero eu solo estou pensando na saida do cosido que ainda non puseron nada si a suspenderan avisarian eu mais ven creo que andaran busacdo o porco mais a verdura por cierto eu penso bailar con todos asi que non se me mosquee ninjuna que vos xa os tedes sempre e eu teño que me aproveitar cando podo ou non carballeira ti que dices... ultimamente mais ven pouco, un abraso a todos e vemonos no cosido....
ResponderEliminarEstou dacordo con vos, pero o do bocata...menos mal que comemos esas rosquillas tan ricas se non habíavos de mirar eu a vós. ocúrreselles cada cousa que pa que. Bueno eu estou esperando polo cosido e ajora moito mais porque a Carmiña voulle dar un apretón que se vai acordar. lojo non te queixes se non non te anunsiaras, non é Carballeira. Ti non dis nada ou que. Felicidades a orjanisasion por estes domingos tan bos. A seguir unidos
ResponderEliminarcarmiña eu penso que foche mui apura disindo quebas bailar con todos siche baillan non penses que estas de bomber bas ter suerte co manolo un abrazo ogrupo do soutodovello
ResponderEliminarcarmiña eu penso que foche mui apura disindo quebas bailar con todos siche baillan non penses que estas de bomber bas ter suerte co manolo un abrazo ogrupo do soutodovello
ResponderEliminar