Coto da Cruz - Cevide - Río Troncoso

 

A última saída do ano 2025 para o Souto do Vello resume un pouco os nosos intereses: Galiza, Portugal, pequenos cumes, ríos, bosques autóctonos, muíños, ermidas, etc.

Para iso xuntamos dúas pequenas rutas, por unha banda fixemos o PR-G-174 Ruta do Coto da Cruz e xuntámola coa ruta polo río Troncoso na fronteira entre Galiza e Portugal.

A saída foi dende a aldea de Freixo no concello de Crecente. Dende aquí un bonito sendeiro levaranos ata o alto do Coto da Cruz. A mágoa foi que nos tocou un día pechado de brétema o que nos impediu gozar das paisaxes, sobre todo dende o miradoiro onde se podería contemplar unha fabulosa panorámica de Portugal e o río Miño.

Pouco a pouco fomos chegando ata o lugar da Granxa, unha pequena aldea onde os veciños se enfrontaron heroicamente contra os franceses na Guerra da Independencia obrigando ao repregamento das tropas invasoras.

Continuamos a ascensión entre magníficos exemplares de sobreiras.

Dende aquí o sendeiro descende pasando pola capela da Virxe do Camiño e, un pouco máis abaixo, pola do Cristo dos Aflixidos. Continuamos sendeiro abaixo ata chegar de novo ó punto de partida.

Continuamos descendendo ata a ponte que atravesa o río Miño e que nos levou ata o lugar de Cevide despois de cruzar a ponte fronteiriza que cruza o río Troncoso.

Cevide é a aldea que está no punto máis ó norte de Portugal. Chegamos a través dunhas pasarelas de madeira onde atopamos o marco que indica o punto máis ó norte. Ó entrar en Cevide atopámonos cunha escultura dedicada ó contrabandista, xa que este lugar estivo moi ligado sempre ó contrabando, tamén coñecido como estraperlo, transportando todo tipo de mercadorías dun país ó outro.

Ó pouco tempo cruzamos collemos a senda do río Troncoso e fomos
subindo pouco a pouco e gozando dunhas espectaculares vistas do río, bosque, muíños, etc.

Ó chegar á altura de Ponte Barxas, volvemos cruzar o río para a parte portuguesa. Alí paramos a comer ó pé dos edificios da antiga alfándega. Xa logo baixamos pola pequena estrada asfaltada ata Cevide onde nos agardaba un adegueiro para ofrecernos os seus ricos caldos.

Volvemos cruzar a ponte fronteiriza para chegar ó autobús que nos agardaba ó pé da ponte de Frieira.

Volta para casa despois de pasar unha xornada moi agradable, a pesar da brétema que apenas nos deixou ver o Sol, sabendo que, facendo o chiste fácil,  ata o ano que vén non volveremos camiñar en grupo.

Dende aquí desexamos a todos e todas que pasedes unhas felices festas coa esperanza dun ventureiro e natural ano 2026.

Para ver as fotos fai clic aquí.